Niet verwacht wel gehoopt

Niet verwacht wel gehoopt!

Het militaire WK marathon / Marathon van Eindhoven is ten einde.

Waar ik maanden voor getraind heb en de nodige frustraties is het er dan toch uitgekomen waar ik al die tijd stiekem van droomde. Mijn PR van 2.30.11 verbeteren en hopelijk ergens te eindigen rond de 2.28, en het gebeurde!!

Het begon allemaal begin dit jaar waarbij ik het gevoel had dat ik niet meer terug kon komen op het oude nivo. Waarbij een sportarts tegen me zei “Pieter jij loopt nooit geen marathon meer, hooguit finishen rond de 2.45u” Dit was zo’n dreun in mijn gezicht en ik werd zo door gemotiveerd van dan ik dacht “ik geloof je niet en ik ga er alles aan doen om het tegendeel te bewijzen” Tijdens de maanden die volgende begon ik de arts toch af en toe te geloven.

De trainingen waren zwaar, ik kon niet met de groep mee. Maar toch herpakte ik mezelf steeds. Blik op het Militaire WK.

Na maanden van voorbereiding, waarbij de laatste 2 weken me het vertrouwen gaven dat het er toch wel in zou kunnen zitten die PR, stond ik dan op 12 oktober stond ik aan de start van het avontuur.

Na het startschot ging het hard, heel hard. Maar ik moest ontspannen. 
Lekker lopen en blijven focussen op houding en ademhaling.

Dat lukte en ik kon de eerste ronde van 21km prima in een groepje lopen. Weliswaar iets te snel met een doorkomst van 1.13.10, 1 min te hard, maar het liep goed en bleef vertrouwen houden dat ik dit tempo vol kon houden.

Bij de drankposten greep ik telkens mis ook omdat ik geen snelheid wilde verliezen.                             Luc Krotwaar zag dit gebeuren en greep in. Bij de drank posten die volgenden stond hij de flesjes duidelijk aan te geven. Hier heb ik super veel aan gehad, Luc BEDANKT!

Bij 28km kreeg ik dan toch buikkrampen door al die zooi en maakte me er zorgen om.

Maar door de focus vloeide dit onprettige gevoel langzaam weg en kon me herpakken om na 30km vooraan in de groep te lopen en zelfs te demarreren in de groep. Dit gaf me kracht!

De Oirschots dijk op en kon de zwaarte die ik begon te voelen in de benen, van me af zetten en ik wist dat de finish langzaam dichterbij kwam.

Bij 39km moest ik langzaam toe geven en heb ik de laatste 3km alleen gelopen.

Het was alles of niets door stratumseind richting de finish. Zonder benul van de tijd.

Uiteindelijk richting de finish zag ik de tijd lopen. Dit was mijn moment om het laatste beetje energie er uit te persen en te finishen in een tijd van 2.28.30.

Ik was super blij en er flitste even kort maanden training aan me voorbij.

Wat ik had gehoopt is er uitgekomen. Het geeft me kracht en vertrouwen om door te pakken naar een mooi nieuw jaar: De Militaire Wereld spelen te Zuid Korea!

Voedingsdagboek tijdens een trainingsdag.

Als marathon loper staat hieronder mijn voedingsdagboek tijdens een trainingsdag

Ontbijt:

Havermout met chiazaadjes / rozijnen / zonnebloempitten / frambozen / cacao en wat rauwe honing

Drinken:

Kop verse munt thee

Dit ontbijt laat ik 2 uur zakken voordat ik begin met mijn lange interval training van 20km

Training: 20km lange tempo blokken

Na terugkomst van de training:

Drinken:

Glas kokoswater.

Dit zorgt ervoor dat mijn lichaam direct gehydrateerd wordt met de nodige mineralen.

Na een verfrissende douche maak ik direct een smoothie:

Van 2x sinaasappels / halve banaan / hand vol spinazie / hennepzaad en een schep eiwitten.

Omdat het vloeibaar is, kan mijn lichaam de nodige voedingsstoffen snel opnemen om het glycogeen voorraad snel weer aan te vullen en de nodige eiwitten zorgen voor het spierherstel

 

Lunch:

Teff / banaan pannenkoek met een halve avocado en rauwe honing

Dit om de verdere koolhydraat voorraad en eiwitten weer aan te vullen.

 

Tussendoor:

1x rijstwafel met amandelpasta

1x kiwi.

Drinken tussendoor:

Water / Groene thee

Training: 8km herstelloop

Na de training:

Glas water

 

Avond eten:

Broccoli / zoete aardappel uit de oven / zalm pesto

 

2 uur voor het slapen gaan:

Schaaltje Biest + hand noten + 1x kiwi

Glas Munt thee.

Biest staat bekend om de kalveren goed te laten groeien, dit betekend dat er veel eiwitten inzitten. Het is ook te verkrijgen als poedervorm genaamd “colostrum”

Mijn lichaam kan optimaal herstellen van de trainingen met voldoende eiwitten voor de nacht.

Tevens zorgen de noten voor de vetten en een voldaan gevoel.

Na aanleiding van de opleiding “Trainer Hormoonfactor”, heb ik mijn voedingspatroon aangepast, waardoor ik al snel veranderingen merkte.

Ik herstelde sneller van zware trainingen. Dit heeft weer tot gevolg dat ik eerder en zonder spierpijn kan beginnen met een nieuwe training, waardoor uiteindelijk mijn prestaties met sprongen vooruit gingen.

Voor vragen of advies, ben ik graag bereid om hier aan te voldoen en je te voorzien van de nodige kennis op dit gebied.

Elke training voelde als wedstrijd!

De afgelopen 3 maanden ( jan – mrt ) voelde elke training aan als een wedstrijd, ook al liep ik een rustige duurloop, voelde dit zelfs aan als zwaar. Dit leidde tot behoorlijk wat frustraties omdat ik niet de tijden kon lopen die ik wilde lopen. Hierdoor ging ik nog harder trainen wat uiteindelijk resulteerde in een negatieve spiraal en dalende prestaties.

Dit alles heb ik te danken aan 2 operaties die ik begin december 2013 heb laten uitvoeren in het Radboud universiteit Nijmegen.

De rede van deze operaties waren jaren lang last van in de winter hele koude handen.

Zelfs zo koud dat er een minimale doorbloeding was met als gevolg dode en blauwkleurige vingers. Ook al was het +5 graden kreeg ik deze verschijnselen al. Waardoor ik ook geregeld veel moeite had om bijv. de veters van mijn loopschoenen los te maken omdat de kracht volledig weg was. De afgelopen jaren heeft men verteld dat dit frostbite is en dat mijn handen ooit bevroren waren geweest en dat ik er mee moest leren leven, totdat er een professor bij het Radboud om de hoek kwam kijken en mij vertelde dat hij de oplossing had.

2 operaties waarbij ze wat lucht uit de longen laten en achter de long een zenuw van het sympathisch zenuwstelsel weg branden. Deze zenuw zorgt voor de warmte/koude geleiding.

Alle in het verleden gedane operaties met deze klachten waren succesvol.

Natuurlijk stelde ik de vraag “kan ik vrij snel daarna weer trainen”? ja dat kan was het antwoord. Dus voor mij was het geen moeilijke keuze om hier direct ja op te antwoorden.

De 2^de operaties was voor de kerst vakantie.

Het resultaat was direct merkbaar met warme handen met een gezonde kleur.

Vervolgens 2 weken rust gepakt en in jan. wilde ik alles weer oppakken met het blik op Rotterdam marathon. Al gauw merkte ik dat het moeilijk zou gaan worden om daar weer te pieken.

Klachten: hele hoge ademhaling, snelle verzuring en daardoor snelheden lopen die totaal niet bij me pasten, en dat ik niet mee kon met de groep waar ik normaal gesproken bij liep.

Maar ik moest accepteren wat niet lukte.

Ik ging nog harder trainen om de snelheden te lopen die ik normaal gesproken zou lopen, maar het ging niet, ook al deed ik nog zo m’n best, het werd zwaarder en zwaarder.

Tot het moment daar was en ik moest toegeven dat marathon Rotterdam niet haalbaar was.

Pfff wat een moeilijk moment, en wat nu? Gefrustreerd op de bank zitten? Ja, dat heb ik gedaan, maar daar heb ik alleen mezelf mee, dus blik op de toekomt en maar toegeven dat narcose / operatie er niet binnen een paar weken uit is en wel maanden kan duren, wat de verklaring is van de zware ademhaling / zware trainingen, resultaat meer afbreuk dan opbouw. Er werd een nieuw plan gemaakt: 2 weken volledige rust om het lichaam te laten herstellen, en dat had effect want energie kwam weer terug en het plan werd gesmede.

Vanaf april de volledige blik op het Militaire WK marathon in de thuisstad Eindhoven 12 okt!

April-mei gaat in het teken staan van veel rustige duurtrainingen.

Juni-Juli gaat in het teken staan van snelheid. 

Om vanaf eind juli de volledige focus te leggen op de marathon.

Dit gaat gebeuren in de vorm van veel marathon blokken, waarbij we de duurtrainingen van april-mei combineren met de snelheid van juni-juli, dit alles in combinatie met voorbereidende wedstrijden.

Hopelijk dat dit alles tot een succes gaat brengen en dat ik niet te veel belemmerd wordt door de na weeën van de operatie.

Ik ga er in ieder geval alles aan doen om te kunnen vlammen op 12 oktober.

Het gaat me lukken!!

Militaire WK Marathon te Suriname

Na maanden van trainen / voorbereiden was het dan eindelijk zo ver om te vertrekken naar het Militaire WK marathon te Suriname. Deze marathon was voor mij de PIEK wedstrijd van 2013.

De voorbereiding liep super, ik kon de trainingen goed aan en kon meer en meer kilometers maken, met piek weken van 152km in een week. Het voelde goed en ik liep een nieuw PR op 10km / halve marathon.
In Suriname hadden we gelukkig 5 dagen de tijd om te acclimatiseren en trainden we elke ochtend op het tijdstip van de wedstrijd 06:00. Daarbij merkte we al dat het zwaar zal worden tijdens de marathon i.v.m. warme temperaturen +- 29gr en een hoge luchtvochtigheid wat veel zweten teweeg bracht.

Wedstrijddag

De start was 06.00 dus dit betekend vroeg uit de veren om goed het lichaam wakker te kunnen maken en voldoende voedsel te nuttigen. Om 02.00 ging de wekker.

Voor vertrek was eenieder verplicht zich te wegen om het verloren vocht na de wedstrijd te kunnen analyseren. Gewicht 58.4 kg.

Aangekomen bij de startlocatie was het zaak het lichaam verder wakker maken met licht inlopen en meerdere keren dixie bezoek (de darmen begonnen te werken door de spanningen).
Voor mij was het ook belangrijk om niet te hard te starten om later in de race niet te snel de man met de hamer te krijgen. Mijn doel was om in ieder geval onder de 2u40 te lopen.

Na de start moest ik me echt inhouden om niet te hard te gaan en gemiddeld 3.40 min/km te lopen. Dus de rem moest er geregeld op.
Helaas kon ik geen groepje vinden die dezelfde snelheid liep dan mij dus was ik op mezelf aangewezen om de afstand te overbruggen.
Gelukkig hadden meer lopers er last van die alleen liepen en kon ik geregeld naar een loper toe lopen om aan te haken. Maar toch liepen ze vervolgens te langzaam voor mij en liep ik weer verder alleen.

Ook belangrijk was het drinkbeleid. Om de 3km stond en een drankpost en die moest dan ook echt gepakt worden om voldoende vocht binnen te krijgen.

Ik kon redelijk vlak en moeiteloos mijn km’s maken. Maar bij +- 34 kwam daar dan toch de altijd fijne “man met de hamer”. Het was vervolgens zaak om netjes te blijven lopen en te concentreren op de afstand. Dit ging moeizaam en de eindtijd werd voor mij minder belangrijk maar het behalen van de finish stond voorop door de vermoeidheid en maagkrampen.

Na het gelukkig bereiken van de finish was ik blij dat ik werd opgevangen en hoorde ik een eindtijd van 2u39. Hier was ik erg tevreden over, gezien het gevoel en de langzame km’s het laatste gedeelte van de race. De nr 1 liep overigens 2u24
Vervolgens stond er nog een weegmoment en gaf de weegschaal 54.3kg, dit is 4 kg minder dan voor de start. 4kg vocht verloren terwijl ik toch alle drankposten gepakt heb.

Dag na de wedstrijd voelde ik me weer redelijk op orde en waren de kg’s er langzaam weer bijgekomen. Met wat spierpijn in de kuiten kon de terugreis beginnen, en kon ik terug kijken op een hele mooie uitdagende wedstrijd / reis.

Op naar 2014, naar het Militaire WK marathon op 12 oktober te Eindhoven!

Debuut Marathon Rotterdam 14-4-2013

Eindelijk was het dan zo ver, de marathon van Rotterdam waar ik weken / maanden naar uit heb gekeken, voor getraind en alles voor gegeven heb om zo optimaal mogelijk te verschijnen aan de start.
De voorbereidingen gingen gelukkig voortvarend. Ik liep in de laatste weken voor de marathon een PR op de halve van Venlo 1.11.20 en 2 weken voor de marathon een PR op de 10km bij de Dommelloop 32:15. Goed Taperen was daarna essentieel. Mijn doel was dan ook om rond de 2u 35 min uit te komen.

Op 14-4 om 10:30 klonk het startschot en we gingen lekker van start. Ik kon meteen aanhaken bij een groepje Keniaanse dames die werden gehaast door Erik Negerman. Ik vroeg aan hem hoe hard hij ging lopen, en dat was 3.28km/u. Ik dacht mooi achter hem blijven en hopelijk dat ik dan makkelijk de eerste helft door kom. Dat lukte en we kwamen door na 21.1km op 1u 12.35. Erg mooie doorkomst. Maar na 23km merkte ik dat het te hard ging en moest ik de groep laten gaan. Gelukkig kwam er een ander groepje aan waarbij ik kon aanhaken, maar ook die moest ik laten gaan na 29km. Vanaf die tijd was ik helemaal op mezelf aangewezen. Daar komt bij dat ik mijn voeding ( gels ) onderweg was verloren en ik moest het doen op water en sportdrank langs de kant.
Gelukkig kwam ik Luc Krotwaar tegen op 30km die me Vitargo (sportdrank) gaf en dat gaf me ook weer een kleine boost om door te zetten, want wat werd het zwaar na het lossen van het groepje als je verder alleen moet.

Ik zag ook steeds meer mijn snelheid terug lopen en kreeg na 32 km al de spreekwoordelijke man met de grote hamer.
Maar ik moest door terwijl ik in gedachte al aan het stoppen was omdat het zwaar voelde en ik kwam voor mijn gevoel geen meter meer vooruit. Luc riep bij 33km “het ziet er goed uit je loopt sterk!” Dat was net weer de boost die ik nodig had en door kon.

Bij het bereiken van het 40km punt tijd: 2u 21 hoorde ik weer een stem die zei “stoppen” maar toch bleven mijn benen voorwaarts gaan.
Waardoor ik uiteindelijk met een erg verbazende tijd van 2u 30.11 finischde. Dit had ik helemaal niet verwacht gezien het 2de deel van de wedstrijd. Maar wat was ik blij met deze overwinning!
Het meest verbaast me nu hoe ik me voelde na de wedstrijd en nu een dag na de wedstrijd, fit en geen moeheid in mijn lichaam, alleen wat spierpijn in de benen.
Dan merk ik maar weer dat goede training in combinatie met juiste voeding enorm van belang zijn voor een goede prestatie!

 

Sportieve groet,
Pieter van Beekveld

Nederlands Militair Kampioenschap Cross 10km

DE wedstrijd waar ik de afgelopen tijd voor getraind had. De wedstrijd was op dezelfde plek als vorig jaar en wist hoe het parcours eruit zag. Vorig jaar was er veel los zand waar door het best pittig kan zijn en waar ik ook 2des werd met een tijd van 35.55, maar nu was de ondergrond hard door bevriezing en heb ik mijn 9mm spikes eruit moeten halen om er 6mm onder te doen.
De nr 1 van vorig jaar was helaas niet aanwezig, maar dat wil niet zeggen dat ik zou winnen want er kan weer nieuwe concurrentie aanwezig zijn. Ook hier was de start enorm hard. De voorste rij bestond ook voornamelijk uit Mariniers die volle bak vertrekken, tja dan moet je mee gaan anders blijf je hangen in een groep en dat is niet goed. Ik zat gelijk aan kop en dat was goed. Ik verwachtte wel dat ik nog ingehaald zou worden maar dat was niet het geval. Het waren 5 rondes van 2km en het fijne daarvan is dat je na elke doorkomt te horen krijgt hoe het ervoor staat en wie er achter je loop, maar vooral hoever diegene achter me loopt. Ik hoorde dat hij 100m achter me lag. Mijn tempo lag dus goed en moest het zo vast houden. Na de volgende doorkomsten merkte ik dat de afstand steeds groter werd en tot mijn grote vreugde kwam ik met gebalde vuisten over de finish met een tijd van 35.30. Ik was daar super blij mee 1ste Nederlands Militair Kampioen Cross!! Super gaaf.