Na maanden van trainen / voorbereiden was het dan eindelijk zo ver om te vertrekken naar het Militaire WK marathon te Suriname. Deze marathon was voor mij de PIEK wedstrijd van 2013.
De voorbereiding liep super, ik kon de trainingen goed aan en kon meer en meer kilometers maken, met piek weken van 152km in een week. Het voelde goed en ik liep een nieuw PR op 10km / halve marathon.
In Suriname hadden we gelukkig 5 dagen de tijd om te acclimatiseren en trainden we elke ochtend op het tijdstip van de wedstrijd 06:00. Daarbij merkte we al dat het zwaar zal worden tijdens de marathon i.v.m. warme temperaturen +- 29gr en een hoge luchtvochtigheid wat veel zweten teweeg bracht.
Wedstrijddag
De start was 06.00 dus dit betekend vroeg uit de veren om goed het lichaam wakker te kunnen maken en voldoende voedsel te nuttigen. Om 02.00 ging de wekker.Voor vertrek was eenieder verplicht zich te wegen om het verloren vocht na de wedstrijd te kunnen analyseren. Gewicht 58.4 kg.
Aangekomen bij de startlocatie was het zaak het lichaam verder wakker maken met licht inlopen en meerdere keren dixie bezoek (de darmen begonnen te werken door de spanningen).
Voor mij was het ook belangrijk om niet te hard te starten om later in de race niet te snel de man met de hamer te krijgen. Mijn doel was om in ieder geval onder de 2u40 te lopen.
Na de start moest ik me echt inhouden om niet te hard te gaan en gemiddeld 3.40 min/km te lopen. Dus de rem moest er geregeld op.
Helaas kon ik geen groepje vinden die dezelfde snelheid liep dan mij dus was ik op mezelf aangewezen om de afstand te overbruggen.
Gelukkig hadden meer lopers er last van die alleen liepen en kon ik geregeld naar een loper toe lopen om aan te haken. Maar toch liepen ze vervolgens te langzaam voor mij en liep ik weer verder alleen.
Ook belangrijk was het drinkbeleid. Om de 3km stond en een drankpost en die moest dan ook echt gepakt worden om voldoende vocht binnen te krijgen.
Ik kon redelijk vlak en moeiteloos mijn km’s maken. Maar bij +- 34 kwam daar dan toch de altijd fijne “man met de hamer”. Het was vervolgens zaak om netjes te blijven lopen en te concentreren op de afstand. Dit ging moeizaam en de eindtijd werd voor mij minder belangrijk maar het behalen van de finish stond voorop door de vermoeidheid en maagkrampen.
Na het gelukkig bereiken van de finish was ik blij dat ik werd opgevangen en hoorde ik een eindtijd van 2u39. Hier was ik erg tevreden over, gezien het gevoel en de langzame km’s het laatste gedeelte van de race. De nr 1 liep overigens 2u24
Vervolgens stond er nog een weegmoment en gaf de weegschaal 54.3kg, dit is 4 kg minder dan voor de start. 4kg vocht verloren terwijl ik toch alle drankposten gepakt heb.
Dag na de wedstrijd voelde ik me weer redelijk op orde en waren de kg’s er langzaam weer bijgekomen. Met wat spierpijn in de kuiten kon de terugreis beginnen, en kon ik terug kijken op een hele mooie uitdagende wedstrijd / reis.
Op naar 2014, naar het Militaire WK marathon op 12 oktober te Eindhoven!
