Niet verwacht wel gehoopt

Niet verwacht wel gehoopt!

Het militaire WK marathon / Marathon van Eindhoven is ten einde.

Waar ik maanden voor getraind heb en de nodige frustraties is het er dan toch uitgekomen waar ik al die tijd stiekem van droomde. Mijn PR van 2.30.11 verbeteren en hopelijk ergens te eindigen rond de 2.28, en het gebeurde!!

Het begon allemaal begin dit jaar waarbij ik het gevoel had dat ik niet meer terug kon komen op het oude nivo. Waarbij een sportarts tegen me zei “Pieter jij loopt nooit geen marathon meer, hooguit finishen rond de 2.45u” Dit was zo’n dreun in mijn gezicht en ik werd zo door gemotiveerd van dan ik dacht “ik geloof je niet en ik ga er alles aan doen om het tegendeel te bewijzen” Tijdens de maanden die volgende begon ik de arts toch af en toe te geloven.

De trainingen waren zwaar, ik kon niet met de groep mee. Maar toch herpakte ik mezelf steeds. Blik op het Militaire WK.

Na maanden van voorbereiding, waarbij de laatste 2 weken me het vertrouwen gaven dat het er toch wel in zou kunnen zitten die PR, stond ik dan op 12 oktober stond ik aan de start van het avontuur.

Na het startschot ging het hard, heel hard. Maar ik moest ontspannen. 
Lekker lopen en blijven focussen op houding en ademhaling.

Dat lukte en ik kon de eerste ronde van 21km prima in een groepje lopen. Weliswaar iets te snel met een doorkomst van 1.13.10, 1 min te hard, maar het liep goed en bleef vertrouwen houden dat ik dit tempo vol kon houden.

Bij de drankposten greep ik telkens mis ook omdat ik geen snelheid wilde verliezen.                             Luc Krotwaar zag dit gebeuren en greep in. Bij de drank posten die volgenden stond hij de flesjes duidelijk aan te geven. Hier heb ik super veel aan gehad, Luc BEDANKT!

Bij 28km kreeg ik dan toch buikkrampen door al die zooi en maakte me er zorgen om.

Maar door de focus vloeide dit onprettige gevoel langzaam weg en kon me herpakken om na 30km vooraan in de groep te lopen en zelfs te demarreren in de groep. Dit gaf me kracht!

De Oirschots dijk op en kon de zwaarte die ik begon te voelen in de benen, van me af zetten en ik wist dat de finish langzaam dichterbij kwam.

Bij 39km moest ik langzaam toe geven en heb ik de laatste 3km alleen gelopen.

Het was alles of niets door stratumseind richting de finish. Zonder benul van de tijd.

Uiteindelijk richting de finish zag ik de tijd lopen. Dit was mijn moment om het laatste beetje energie er uit te persen en te finishen in een tijd van 2.28.30.

Ik was super blij en er flitste even kort maanden training aan me voorbij.

Wat ik had gehoopt is er uitgekomen. Het geeft me kracht en vertrouwen om door te pakken naar een mooi nieuw jaar: De Militaire Wereld spelen te Zuid Korea!

Voedingsdagboek tijdens een trainingsdag.

Als marathon loper staat hieronder mijn voedingsdagboek tijdens een trainingsdag

Ontbijt:

Havermout met chiazaadjes / rozijnen / zonnebloempitten / frambozen / cacao en wat rauwe honing

Drinken:

Kop verse munt thee

Dit ontbijt laat ik 2 uur zakken voordat ik begin met mijn lange interval training van 20km

Training: 20km lange tempo blokken

Na terugkomst van de training:

Drinken:

Glas kokoswater.

Dit zorgt ervoor dat mijn lichaam direct gehydrateerd wordt met de nodige mineralen.

Na een verfrissende douche maak ik direct een smoothie:

Van 2x sinaasappels / halve banaan / hand vol spinazie / hennepzaad en een schep eiwitten.

Omdat het vloeibaar is, kan mijn lichaam de nodige voedingsstoffen snel opnemen om het glycogeen voorraad snel weer aan te vullen en de nodige eiwitten zorgen voor het spierherstel

 

Lunch:

Teff / banaan pannenkoek met een halve avocado en rauwe honing

Dit om de verdere koolhydraat voorraad en eiwitten weer aan te vullen.

 

Tussendoor:

1x rijstwafel met amandelpasta

1x kiwi.

Drinken tussendoor:

Water / Groene thee

Training: 8km herstelloop

Na de training:

Glas water

 

Avond eten:

Broccoli / zoete aardappel uit de oven / zalm pesto

 

2 uur voor het slapen gaan:

Schaaltje Biest + hand noten + 1x kiwi

Glas Munt thee.

Biest staat bekend om de kalveren goed te laten groeien, dit betekend dat er veel eiwitten inzitten. Het is ook te verkrijgen als poedervorm genaamd “colostrum”

Mijn lichaam kan optimaal herstellen van de trainingen met voldoende eiwitten voor de nacht.

Tevens zorgen de noten voor de vetten en een voldaan gevoel.

Na aanleiding van de opleiding “Trainer Hormoonfactor”, heb ik mijn voedingspatroon aangepast, waardoor ik al snel veranderingen merkte.

Ik herstelde sneller van zware trainingen. Dit heeft weer tot gevolg dat ik eerder en zonder spierpijn kan beginnen met een nieuwe training, waardoor uiteindelijk mijn prestaties met sprongen vooruit gingen.

Voor vragen of advies, ben ik graag bereid om hier aan te voldoen en je te voorzien van de nodige kennis op dit gebied.

Elke training voelde als wedstrijd!

De afgelopen 3 maanden ( jan – mrt ) voelde elke training aan als een wedstrijd, ook al liep ik een rustige duurloop, voelde dit zelfs aan als zwaar. Dit leidde tot behoorlijk wat frustraties omdat ik niet de tijden kon lopen die ik wilde lopen. Hierdoor ging ik nog harder trainen wat uiteindelijk resulteerde in een negatieve spiraal en dalende prestaties.

Dit alles heb ik te danken aan 2 operaties die ik begin december 2013 heb laten uitvoeren in het Radboud universiteit Nijmegen.

De rede van deze operaties waren jaren lang last van in de winter hele koude handen.

Zelfs zo koud dat er een minimale doorbloeding was met als gevolg dode en blauwkleurige vingers. Ook al was het +5 graden kreeg ik deze verschijnselen al. Waardoor ik ook geregeld veel moeite had om bijv. de veters van mijn loopschoenen los te maken omdat de kracht volledig weg was. De afgelopen jaren heeft men verteld dat dit frostbite is en dat mijn handen ooit bevroren waren geweest en dat ik er mee moest leren leven, totdat er een professor bij het Radboud om de hoek kwam kijken en mij vertelde dat hij de oplossing had.

2 operaties waarbij ze wat lucht uit de longen laten en achter de long een zenuw van het sympathisch zenuwstelsel weg branden. Deze zenuw zorgt voor de warmte/koude geleiding.

Alle in het verleden gedane operaties met deze klachten waren succesvol.

Natuurlijk stelde ik de vraag “kan ik vrij snel daarna weer trainen”? ja dat kan was het antwoord. Dus voor mij was het geen moeilijke keuze om hier direct ja op te antwoorden.

De 2^de operaties was voor de kerst vakantie.

Het resultaat was direct merkbaar met warme handen met een gezonde kleur.

Vervolgens 2 weken rust gepakt en in jan. wilde ik alles weer oppakken met het blik op Rotterdam marathon. Al gauw merkte ik dat het moeilijk zou gaan worden om daar weer te pieken.

Klachten: hele hoge ademhaling, snelle verzuring en daardoor snelheden lopen die totaal niet bij me pasten, en dat ik niet mee kon met de groep waar ik normaal gesproken bij liep.

Maar ik moest accepteren wat niet lukte.

Ik ging nog harder trainen om de snelheden te lopen die ik normaal gesproken zou lopen, maar het ging niet, ook al deed ik nog zo m’n best, het werd zwaarder en zwaarder.

Tot het moment daar was en ik moest toegeven dat marathon Rotterdam niet haalbaar was.

Pfff wat een moeilijk moment, en wat nu? Gefrustreerd op de bank zitten? Ja, dat heb ik gedaan, maar daar heb ik alleen mezelf mee, dus blik op de toekomt en maar toegeven dat narcose / operatie er niet binnen een paar weken uit is en wel maanden kan duren, wat de verklaring is van de zware ademhaling / zware trainingen, resultaat meer afbreuk dan opbouw. Er werd een nieuw plan gemaakt: 2 weken volledige rust om het lichaam te laten herstellen, en dat had effect want energie kwam weer terug en het plan werd gesmede.

Vanaf april de volledige blik op het Militaire WK marathon in de thuisstad Eindhoven 12 okt!

April-mei gaat in het teken staan van veel rustige duurtrainingen.

Juni-Juli gaat in het teken staan van snelheid. 

Om vanaf eind juli de volledige focus te leggen op de marathon.

Dit gaat gebeuren in de vorm van veel marathon blokken, waarbij we de duurtrainingen van april-mei combineren met de snelheid van juni-juli, dit alles in combinatie met voorbereidende wedstrijden.

Hopelijk dat dit alles tot een succes gaat brengen en dat ik niet te veel belemmerd wordt door de na weeën van de operatie.

Ik ga er in ieder geval alles aan doen om te kunnen vlammen op 12 oktober.

Het gaat me lukken!!